Menu główne:
.
1. W czasie długiego okresu mojego życia miałem możność posiadania 8 psów. Były to psy nierasowe i rasowe. Wszystkie opisane pieski miałem od małego szczeniaka. W związku z tym od najmłodszego ich wieku mogłem kształtować współpracę z nimi. Na pewno było by trudniejsze, gdybym wychowywał je od starszego wieku (np. pies z azylu). Posiadanie pieska to nie tylko przyjemność ale również obowiązek wychowania i szkolenia, zapewnienia zawsze miski pełnej wody do picia oraz odpowiednie wyżywienie, a w czasie choroby zapewnienie weterynaryjnego leczenia i opiekę.
2. Każdego psa rasowego czy nierasowego bez stosowania przymusu udało mi się zachęcić do współpracy, wychować i nauczyć tak, że psy zdawały egzaminy na tak zwane „Psy towarzyszące” i na wyższe stopnie z wynikami doskonałymi. Nigdy z nimi w tramwaju, aucie czy restauracji nie było kłopotu. Pieski nie były również agresywne w stosunku do innych psów (oczywiście bez potrzeby).
3. Psy przy odpowiednim prowadzeniu mogą dać człowiekowi wiele radości i przyjemności – jest przysłowie. Żyć można bez psa, ale życie z psem w domu jest znacznie przyjemniejsze i pełniejsze.
4. Nie można w stosunku do psów stosować ten sam sposób rozumowania (myślenia) jak myśli człowiek, po prostu pies myśli jak pies i do tego trzeba dostosować swoje ja. Często słyszy się nawoływanie właściciela psa – „Przyjdziesz do nogi albo nie” . Pies zawsze wybierze „nie” bo bieganie jest przyjemniejsze niż przyjście do właściciela i otrzymanie kary za nieposłuszeństwo.
5. Podstawowa zasada – przewodnik psa powinien być dla psa osobą najbardziej atrakcyjną, psa wszystkimi sposobami do dobrej pracy trzeba zachęcać, nagradzać a nie karać.
6. Czy pies rasowy czy nierasowy;
-
-
Życzę wszystkim posiadanie miłych i ładnych piesków